30 Mart 2009 Pazartesi

43. Mektup

Can Yoldaşım,

Ben bir düş gördüm. Kapıları araladım, pencereleri açtım, perdeleri indirdim; çok uzak dünyaların bilinmezliğinde koştum. Sendeledim, düşeyazdım dikenlerin ortasında yalın ayak koşarken ömrüm. Yalanın dolanın ortasında açan tutkunun güllerini koklaya koklaya sarhoş oldum. Ellerim kanadı, içim acıdı, başını öne eğdi masumiyetimin çiçekleri; bir başka ben bakıyordu yüzüme dik dik, utandım.

Yanına geleceğim, bağışla beni. Sana sarılacağım, yeniden biçimlendir özümün hamurunu. Biraz susacağım, sen yine de dinle sessizliğe fısıldadığım sözlerimi. Yeter ki bekle bir yerlerinde yaşamın, nereye gitsen bulurum seni..


karanlık
günlerin
aydınlık
yüzlü dostu
seni, yapraklara
yazacağım

sarı
çınar
yapraklarına
seni
yazılmamış
kitaplara
seni
karanlıkta
anlam bulan
aydınlıkta
yitip gidecek
her şeye
seni.

(Behçet Aysan / Sesler ve Küller / Günler )

Hiç yorum yok:

Blog Arşivi