23 Kasım 2007 Cuma

10.Mektup


Çiçekler açar:
onlarla zevk alacak
kimse yok.

Çiçekler solar:
onlarla kederlenecek
kimse yok.

(Hsüeh T'ao / Bahara Bakış)

Can Yoldaşım,

Çiçeklerine iyi bakmaya çalıştım. Yerlerini sevdiler, emeklerin boşa gitmedi anlayacağın, kırmızının, pembenin ve beyazın ışıklı pırıltıları merdiven basamaklarına düşüp günlerimizi aydınlatıyor.

Savunduğumuz ve inandığımız değerlerin kirlenişinden duyduğumuz üzüntü, bir virüs gibi toplumun aklını ve yüreğini kuşatan duyarsızlıklar ve gözleri kör eden bir karanlığın yanılsamalarıyla katmerlenip ince bir sızı halinde umudumuzu ve onurumuzu kırmaya başladı.

Yarın Öğretmenler Günü. 24 Kasım tarihlerinin senin yaşamındaki önemini biliyorum. Bu güne ilişkin yüzeysel değerlendirmelerin, övgülerin, içtenlikten uzak kutlamaların çok ötesinde anlam içeren duygularla yüklü olduğuna hep çok yakından tanık oldum.Öğretmenliğin aslında henüz duygusal ve düşünsel yapısı şekillenmemiş, deneyimden ve birikimden uzak genç insanlara yaşam danışmanlığı yapmak olduğunu söyler; bir öğretmenin giyinişi, konuşması, kültürü ve kişiliği ile karşısında durduğu kitleye örnek olacak bir kimlik taşıması gerektiğine inanırdın. Okurken, konuşurken, bir filmi izlerken hep öğrencilerini düşünür; gördüklerinden onlara aktarabileceğin ince ayrıntıları temiz yüreğinin, zarif kişiliğinin özverili imbiğinden süzüp ileride kullanmak için belleğinde biriktirirdin. Tutarsız eğitim politikalarının, salt meslek sahibi yapma kaygısının biçimlendirdiği sınav sisteminin, çarpık kültürel ortamın ve aydınlanma düşüncesinden uzak bir iktidar anlayışının yoğurduğu o çok sevdiğin "öğrencilerinin" geleceği hiç umut vermiyor insana. Yine de o nasırlı ellerinden öpüyorum, bütün bu umutsuzluk dolu satırlarıma karşın, içinde hep taze tuttuğun güzellikler adına.

Yarın bağda olacağız. Anılarını kucaklayıp emeğinle gözümüzde kutsadığın toprağımızı yeniden uyandırmak için. Kış ne denli sert geçerse geçsin baharda gözlerini yeniden açacak asma dalları. Hep canlı tuttuğun düşlerimiz, hiç uzağımızda olmadığını bildiğimiz ruhunun bütün iyilik ve sevecenlik kokan tazeliğiyle yeniden yeşerecek.


1 yorum:

... dedi ki...

Ne mutlu ööğretmenliği severek yapan abinize.
Öğretmenler gününün haftasonuna gelmesini isteyen bir öğretmenim vardı .O gün köşebucak saklanırdı galiba en çok bu insanlar o günü hakediyor.
Sağlıkla kalın.

Blog Arşivi