Can Yoldaşım,
Yanı başımda uyuyordu bütün masumiyeti ile. Saçlarına dokunuyordum, yüzünde gezdiriyordum ellerini. Canımın parçasıydı, hayatımın dönüm noktası, kendi halinde geçip giden ömrüme anlam katan bir mucizeydi. Uyuyordu işte öylece bütün güzelliğiyle. Dünyadan habersizdi, bilmiyordu kötülükleri, acıları, düşkırıklıklarını, kendini bekleyen ve adına hayat dediğimiz gizemli yolun dik yokuşlarını. Kendi küçük dünyasının sevinçlerini, mutluluklarını, umutlarını yaşıyordu daha o. Bakmaya doyamıyordum, içimi ansızın müthiş korkular sarıyordu; hiç dayanamıyordum ağlamasına, hele acı çekip üzüldüğünü görmenin düşüncesi bile allak bullak ediyordu beni. Hep aynı şeyi diliyordum, "ona bir şey olmasın, ona gelen her sıkıntı, acı, üzüntü, eziyet bana gelsin!" Ve o büyüdükçe, ben yaşlandıkça anlamaya başladım ana baba olmanın nasıl ağır bir sorumluluk olduğunu, nasıl bir yürek sıkıntısı, nasıl bir özveri örneği olduğunu. Sevmek, gözü gibi bakmak, ömrünü adamak.... Adını sen koy, birbir ardınca sırala, öyle bir duygu, öyle bir vicdan işi analık babalık.
Can yoldaşım, oğullarıma, Toprak ve Deniz'e baktıkça düşünüyorum; nasıl dayandı anam senin o amansız hastalığına, hepsinden de öte gözü önünde çektiğin sıkıntılara, sonunda yitip gidişinin tanımsız acısına nasıl katlandı? Nasıl bir sabırdır, nasıl bir dirençtir bu, hayata karşı kazanılmış nasıl bir imkansız zaferdir? Annemin sanki acıdan kısılmış gözleri, gülümseyişi hüzünle buğulanmış, hayata yeniden tutunduğu Toprak ve Deniz'e sarılırken bile seni özlediğini haykırmış sessizce. Sesinde, hayatın bir kıyısında kalmış umutlarında, hüzünlü resimlerinde bile hep o bekleyişin, o büyük kederin gözyaşlarıyla sulamış zamanı. Resimlerin bir köşesine gizlenip kalmış özlemin, bir tek biz görüyoruz. Amcanız diye bellettiğimiz Toprak ve Deniz'in ışıltılı gözlerinde yaşıyorsun sevgili kardeşim; onlara elini uzat, senden öğrensinler iyiliği, merhameti ve sevmeyi. Ruhunun zenginliği onlarda can bulsun.
Aldırma sen güzel çocuk,
Bu büyümüş insanlara.
Onlar bir telaşa gömülmüş
Ve yarın korkusuyla
Sevgileri solup dökülmüş.
Metin Altıok
2 yorum:
Yazılarınızı ağlayarak okudum. Ne güzel bir abiniz varmış ardında böyle derin bir sevgi bırakmış.
Sizi ve abinizi tanımaktan dolayı memnun oldum.
Yorum Gönder